12:02 Դաստափորի գլխավոր եկեղեցի |
 Դաստափորի եկեղեցին այսպես կոչված Ադրբեջանի Հանրապետությունում մնացած այն բազմաթիվ հայկական հուշարձաններից է, որոնք ճակատագրի բերումով ունեն երկու պատմություն, իրականը՝ ստեղծված նախքան 1988թ.-ը և հորինվածը՝ հայերի բռնագաղթից հետո: Եկեղեցին եռանավ, թաղածածկ հորինվածքով, ընդարձակ շինություն է (24,25x10,90մ), որը կառուցված է անմշակ քարերով և կրաշաղախով, առանձին հատվածներ՝ նաև սրբատաշ քարով: Խորանը ունի ուղղանկյունաձև տեսք, որին երկու կողմերից կցված են ավանդատները: Թաղածածկ տանիքը հենվում է երեք զույգ սյուներին, որոնցից երկուսը թուրքերի կողմից պայթեցվել են: Եկեղեցու մոտ եղել են խաչքարեր, որոնց ճակատագիրը, ցավոք, անհայտ է:Տեղեկատվական պատերազմում հաջողություններ ապահովելու նպատակով անհրաժեշտ է իմանալ նաև թշնամու մարտավարությունը, իսկ այն լավագույնս արտացոլվում է հայկական Դաստափոր գյուղի գլխավոր եկեղեցու՝ ադրբեջանցիների կողմից հորինված պատմությունում: Համաձայն ադրբեջանցի զեղծարար ակադեմիկոսների առաջ քաշած վարկածի՝ եկեղեցին կառուցել են ադրբեջանցիների ¦նախնիները§ 15-րդ դարում, իսկ ԽՍՀՄ իշխանության տարիներին իբր տեղի բնակչության կողմից հյուրընկալված հայերը վերանորոգման պատրվակով ջնջել են ¦հին ադրբեջանական արձանագրությունները§ ու գրել հայատառ տեքստեր և չնայած այդ ամենին, իրենց իսկ խոսքով ¦աղվանական եկեղեցին§ պահպանվել է, իսկ հայերը չեն կարողացել յուրացնել այն: Ադրբեջանցի պատմաբանները հայերին են վերագրում նաև եկեղեցու երկու սյուների պայթեցումը, որը իրագործել են հենց իրենց հայրերը: Ցավալին ոչ այնքան ադրբեջանցիների կողմից հայկական եկեղեցու պատմության աղավաղելն է, այլ այն, որ գարդմանահայերի երիտասարդ սերունդը հեռացել է իր նախնիների պատմությունից և իրեն պահանջատեր չի զգում, իսկ մեծահասակներն էլ չեն կատարում հայրենասեր զավակներ դաստիարակելու իրենց պարտականությունը: |
|
|
| Մեկնաբանություններն ընդամենը՝: 0 | |
